-
1 impose
[ɪm'pəuz] 1. vt 2. vi* * *[im'pouz]1) (to place (a tax, fine, task etc) on someone or something: The government have imposed a new tax on cigarettes.) nakładać2) (to force (oneself, one's opinions etc) on a person: The headmaster liked to impose his authority on the teachers.) narzucać3) ((often with on) to ask someone to do something which he should not be asked to do or which he will find difficult to do: I hope I'm not imposing (on you) by asking you to help.) narzucać się•
См. также в других словарях:
uprzejmość — ż V, DCMs. uprzejmośćści 1. blm «bycie uprzejmym; życzliwy stosunek do ludzi, grzeczność, usłużność» Niezwykła, ostentacyjna, przesadna, salonowa, swobodna, sztuczna, wrodzona, zdawkowa uprzejmość. Uprzejmość dla kobiet, wobec kobiet. Okazywać… … Słownik języka polskiego
